Çocuklar İçin Angeliaforos isimli süreli yayının 1 Mart 1880 tarihli sayısında, Yunan harfli Türkçe olarak yayınlanan "Parsiler" metni yer almaktadır. 1 Şubat 1880 tarihli aynı süreli yayında yayınlanan "Hintlilerin Ölülerini Yaktıkları Bir Yer" metninde Parsilerin gelenekleri de anlatılmıştı ve biz bu metnin çeviriyazımını "Hintlilerin ve Parsilerin Ölü Gömme Gelenekleri" olarak yapmıştık. Burada ise "Parsiler" metninin çeviri yazımını yaptık. Bazı kelimelerin açıklamalarını kapalı parantez içinde [] verdik. Halk, ülke, din ve kişi isimlerinin yanında parantez içinde Yunan harfli yazımları da verildi. Ne yazık ki "π" ve "τ" harflerinin "b" ve "d" olması için üzerlerine koyulan noktalar konamamıştır. Yine ne yazık ki, aksentler sadece akut olarak gösterilmiş ve gravis olanlar gösterilememiştir. aksent işaretlerini merak edenler görselden faydalanabilir.
Metinde Hristiyan bir bakış açısı olduğu ve Parsilerin ibadet ve tapınmaları ile ilgili bilgilerin doğru olmadığını hatırlatmak isteriz!
***
PARSİLER(ΠΑΡΣΙΛΕΡ)
Çocuklar Gazetesi'nin 2 numarasında Hindistan'da(Xιντισταντά) Parsilerin(Παρσιλερίν) kendi ölülerini nasıl gömdüklerine dair bazı malumat vermiş olduğumuz gibi bu defa dahi Parsiler(Παρσιλέρ) hakkında bazı malumat-ı tarihiye vermek isteriz.
Parsi(Παρσί) ve Farsi(Φαρσί) kelimesi bir olup, Parsiler(Παρσιλέρ) eski Farsilerin(Φαρσιλερίν) neslindendirler. Yedinci asırda Müslüman Araplar(Μόυσλιμάν Άραπλάρ) Farsilerin(Φαρσιλερίν) memleketini zapt ettiler ve o vakit Müslüman(Μόυσλιμάν) olmak istemeyen Farsiler(Φαρσιλέρ) Hindistan'a(Χινδιστανά) kaçtılar ve Parsi(Παρσί) tesmiye olundular[adlandırıldılar]. 1851'de yalnız Bombay(Πομπάϊ) şehrinde yüz on bin nüfus Parsi(Παρσί) var idi. Hindistan'da(Xιντισταντά) Parsilerin(Παρσιλερίν) altı mabedi olup, bunların ikisi Bombay(Πομπάϊ ) şehrindedirler ve bu mabetlerde yüzlerce senelerden beri gece gündüz mukaddes add olunan[kabul edilen] ateş yanar. Parsi(Παρσί) mezhebini vaaz eden Zoroastris(Ζωροάστρης) nam bir zattır. İki bin sene evvel Zoroastrıs(Ζωροάστρης) Farsilere(Φαρσιλερέ) güneşe ibadet etmeyi talim etti ve bu vechle Farsiler(Φαρσιλέρ) güneşe tapmak günahına düştüler ve şimdi Parsiler(Παρσιλέρ) aya ve yıldızlara, ateşe ve suya dahi ibadet ederler.
Parsiler(Παρσιλέρ) indinde ateşi söndürmek büyük bir günah yahut felaket sayılır ve çok defa Parsiler(Παρσιλέρ) mumu söndürmüş olmamak için mumun ucunu bile almaktan ihtiraz ederler[kaçınırlar]. Bir Parsi'nin(Παρσινίν) evi kazaen tutuştuğunda, Parsi(Παρσί) ateşi söndürmek için başkalara yardım etmediği gibi gibi, bazen başkaların dahi yangını söndürmelerine müsaade etmez. Her Parsi'nin(Παρσινίν) hanesinde bir mukaddes ateş gece gündüz yanar. Güneşin doğduğu ve battığı saatler Parsilerin(Παρσιλερίν) ibadet için başlı vakitleridirler ve Hindistan'da(Xιντισταντά) bir Hristiyan(Χριστιάν) akşam üstü gezinmek için bir şehirden dışarı çıktığında Parsilerin(Παρσιλερίν) gruba yaklaşmış olan güneşe ibadet ettiklerini teessüfle[üzülerek] görür. Güneşe ibadet etmekten ise güneşin haliki[yaratıcısı] olan Zat-ı kerime ibadet etmek ne kadar eyidir!
***
***
***
***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder