POLİGRAF POLİGRAFOVİÇ'İN TEHLİKELİ FİKRİ

POLİGRAF POLİGRAFOVİÇ'İN TEHLİKELİ FİKRİ

 

"Bormental'in Şarikov'a vaat ettiği eğlence gerçekleşmedi, çünkü Poligraf Poligrafoviç ertesi sabah ortadan kayboldu. Bormental çok öfkelendi ve umutsuzluğa kapıldı, giriş kapısının anahtarını saklamayı akıl edemediği için "Ah eşek kafam!" diyerek kendine kızdı, bunun affedilmez bir hata olduğunu haykırdı ve son olarak Şarikov'un otobüs altında kalmasını diledi. Filip Filipoviç çalışma odasında parmaklarını saçlarına geçirmiş oturuyordu: "Sokakta ne işler çevireceğini tahmin edebiliyorum ... Tahmin edebiliyorum ..." (Mihail Burgalov, Köpek Kalbi, s. 117)

Poligraf Poligrafoviç doktorun onun için yaptırdığı evrakları, hipofiz ve er bezi değiştirme operasyonları için yaptığı çalışmaları alıp evi terk etmişti. Filip Filipoviç çalışmalarının götürüldüğünü anlayınca dehşete kapılmıştı. Doktor bir köpeği insana çevirmenin yolunu bulmuş Poligraf Poligrafoviç karakterini ortaya çıkarmıştı. İnsanları gençleştirmenin yolunu ararken, bir hayvanın insana dönüşmesine yol açmıştı. Şimdi bu çalışmalar Poligraf Poligrafoviç'in elindeydi, doktor önce endişelense de Poligraf Poligrafoviç'in bu çalışmalar ile bir şey yapamayacağını düşünerek rahatladı.

Onlar Poligrafoviç'i araya dursun bizim ki şehirden uzaklaşmaktaydı. Şehri değiştirirse onu bulmayacaklarını düşündü. Yepyeni bir şehirde kendisine bir sevgili bulmak istiyordu. Filipoviç'in himayesinde bunu yapamayacağını anlamıştı. Yeni bir şehirde hayatına adım atmıştı, oradan buradan aldığı paralarla bir süre idare edebilirdi. Ama o bir gecede parayı ezdi, öyle sarhoş oldu ki azıcık parasının nasıl tükendiğini anlamadı. Bir iki gün sokakta yatıp, çöplerin yanından yemek artıklarını yedi. 

Onu görenler yetkililere haber verince bir fabrikaya yerleştirildi, burada çalışıyor ona gösterilen bir oda da kalıyordu. İki odalı daireyi yaşlı bir kadınla paylaşıyordu. Fabrikadan gelen cüzi miktardaki parayı ilk başlar hep içkiye yatırıyordu, flörtleşmeye çalıştığı kadınlar kendisine yüz vermiyorlardı, kedi görünce kovalayan bir adam insanlar da tedirginlik yaratıyordu. 

İçi bulantılı olduğu bir gün evrakları ile beraber yanına aldığı hipofiz bezi ve er bezi değiştirme çalışmalarını gördü. Aklına gelen fikir kendisine benzer bir varlık yaratmaktı, onunla kedileri kovalayabilir, ağaçların etrafında koşup birbirlerine ce eeeee yapabilirlerdi. Heyecanlandı, kulakları ağzına vardı, sonra bulantı kendisini tekrar buldu. Nasıl yapabilirdi ki bunu Filipoviç'e yaptırmalıydı, evet evet, Filipoviç kendisine yapmıştı, başkasına da yapabilirdi pekâlâ. Ne vardı ki bir cesetten hipofiz bezi ve er bezi alacak, bir köpeğe yerleştirecekti. Çok kolay bir operasyon olsa gerekti. Bir süre sonra çok kolay operasyon olur şeklindeki saf dilli fikir kendisinde büyük bir özgüven yarattı, bu operasyonu ben kendim yapabilirim fikrini doğurdu. 

Poligraf Poligrafoviç o gün kararını vermişti, kendisine kendi gibi bir varlık yapacak, onunla sevgili olacaklardı, bu evrendeki yalnızlığını onunla kadeh vurarak sona erdirecekti. Filipoviç'in notlarını daha iyi anlayabilmek için kütüphanede tıp kitaplarını görmeye gitti. Tıp bilimine ait gördüğü külliyat karşısında şaşkına döndü, ne yapacağını bilmez bir halde raflara bakıyordu. Bir yerden başlaması gerekiyordu, bir kitap çekip kurcalamaya başladı. Bir süre sonra bir şey anlamayarak iki eli arasına başını alıp, umutsuz bir halde oturuyordu. Her seferinde aynı şey oluyordu, kitabı alıyor ama kafası basmıyordu. Kütüphane görevlisinin biri onu fark etmişti ve ne aradığını birkaç tatlı sohbet sonrasında sordu. Pek tıptan anlamadığını, öğrenmek istediğini, öğrenmek için doğru kitabı bir türlü bulamadığını, hiçbirini anlamadığını söyledi. Kütüphaneci ona orada olan bir tıp öğrencisini gösterdi, gidip yardım istemesini salık verdi. 

Poligraf Poligrafoviç heyecanlandı, üzerindeki bulantı halini atıp öğrencinin yanına gitti, onun sayesinde tıp dünyasına dair popüler yayınlarla tanıştı, hala onun için konular zordu ama anlamadığı yerleri orada bulunan öğrencilere soruyor ve hızlı hızlı öğreniyordu. Birkaç ay böyle geçti, fabrikada çalışıyor, kütüphanede kitapları okuyor, evde doktorun notlarını anlamaya çalışıyordu. Bir gün kütüphanede üniversitede halka açık dersler olduğunu öğrendi ve bir yıl boyunca derslere katıldı. Dersi veren eğitmenin dikkatini çekmişti ve üniversiteye başlayacak temel beceriyi edinmişti.

Burada dört yıl boyunca eğitim gördü. Filipoviç'in notlarını anlayacak donanıma büyük oranda ulaştı. Artık büyük planı için hazırlık yapabilirdi, sadece köpeklerin gidebileceği gizli bir yerde ameliyathanesini kurdu, bazı gereçleri hastaneden çaldı, bu doktorun ona en büyük hediyesiydi, bir hırsızın hipofiz bezini ona takması çok işine yarıyordu. Bazı gereçleri ise fabrikadan kazandığı para ile almıştı. Kimi eşyayı ise insanlar gönüllü vermişti. Mesela ameliyathanesinde uyuduğu koltuğu, bir kadının hastalığına deva olduğu için hediye olarak almıştı. 

O günlerde ortalık karışmıştı, bir kadın cesedi gömülmeyi beklerken çalınmıştı, hararetli bir ortam bir süre sürdü, fakat cesedi bulamadılar, bir takım hikayeler ortaya çıktı, kimi kurt adamların cesedi götürdüğünü söylüyor kimi mezar hırsızından bahsediyordu. İktidardan çekindikleri için çok dillendiremeseler de gizli kapılar ardında çok seyrek cesetleri hükümetin gizli deneyler için aldığı konuşuluyordu.

Mezar hırsızı Poligraf Poligrafoviç'ten başkası değildi, büyük bir ustalıkla cesetleri ameliyathanesine götürüyordu ve aynı şekilde onlardan kurtuluyordu. İlk deneyleri başarısız oldu. Ama bir gün güzel bir köpeği diriltmeyi başardı, gelişimi gayet sağlıklı ilerledi, ona bildiği şeyleri öğretti, ona aktardığı hipofiz bezi zeki bir kadından geliyordu. Poligraf Poligrafoviç ile Marx ve Engels'in eserlerini okudular, sosyalist ve komünist eserleri şarap eşliğinde tartıştılar. Bir gün beraber vakit geçirirken köpeklere eziyet eden bir adamı gördüler, sinirleri bozuldu, geçmişte gördükleri eziyetler akıllarına geldi ve bu olay onlarda tüm köpeklere yeni hipofiz bezi takabilecekleri fikrini doğurdu. Ameliyathanede çalışmalara başladılar, artık sokaktan ameliyathaneye çektikleri köpeklerin hipofiz bezini doktorun notlarına göre değiştirmek için kullanacaklardı. Poligraf Poligrafoviç ve Alena Poligrafoviç olarak yemin ettiler; "tüm ezilen köpekler birleşin" ve "ezenleri ezmek için devrim" sloganlarını geliştirdiler. İşte Poligraf Poligrafoviç'in tehlikeli fikri böyle ortaya çıkmış ve dünya tarihine yeni bir yön vermek için harekete geçmişti.

***

Not: Bu yazı Alice Kitap Kulübü Temmuz ayı okuması Mihail Burgalov'un Köpek Kalbi kitabı sonrasında Poligraf Poligrafoviç'in evden ayrılarak yeni bir maceraya atıldığı varsayılarak kurgulanmıştır.