 |
| Öyle Bir Durup Nefeslenmek |
Ayakların üşümüş de, bu çiftcağıza örtü bulmuşun gibi...
Bardakdan boşalırcasına inerken yağmur bir eniğin örtme bulup sığınması misali...
Yaz sıcağında bir gölgede üstelik de kuş cıvıltıları ile şekerleme yapıyormuşun gibi...
Bir bebeğin süt kokulu uykusu,
Bir yaş almışın vakur dingin bakışları...
Gece nasılsa nasıl saba tatlılığını pencereden derince içine çekmişin gibi...
Zamanla inatlaşan kuruyan yanlarını,
Bir hamuşun ezmesine sevinçle göz yumar gibi...
Tatlının şerbetini üzerine şöyle bir gezdirip
Kalabalıkça sevenlere sunmuşun gibi...
Uzuuun zaman emek verip karşılığını bulmuşun gibi...
Adak adayasın gelmiş gibi bugün çocuk sevindireceğim dileği...
En sevdiğin kayıp eşyanı bulmuşun gibi...
Sana iyi hissettiren kazak tertemiz,
Terekde sıcak ekmek, tereyağ!
Koskoca kahvaltı sofrasına denk düşmüşün gibi...
Misafire yapılan tencere sarma sana kalmış,
Duası beklenen sofrada yumurtalı salata!
Karın gök yüzünden süzülürken ki sessizliği...
Doğanın durağan işleyişi! El açıklığı
Toprağın tevazusu...
Ordan oraya sürüklenirken
Durup da derin bi nefes oh çekmesi!
Aramayı bıraktığın an o sıcacık bakışlara denk düşmen!
Kendinin dahi tahmin edemeyeceği bir rüyanın hayatın olması...
Şükretmek her anına
Sıcacık bir battaniyeye sığınan çift ayacıklarına,
Olanın bilincine!
İlmek ilmek dokunan kilime
Şöyle bir bakıp desenim güzel düşmüş demek misali ;
Ömrünü işlemek...
Fiili duana cevap..
Temiz bakışına düşer!
Darısı başına saçılan gelin,
Bereketi tüm yurda değer.
İyi anları hatırlamak, kötülerden zor!
E öyleyse anbean yenilerini eklemek!
Durup şöyle bir öz pencerenden ;
Olabildiğini olmak, olamadığına güle güle demek.
Çocukmuşun da sokakta akşamın nasıl olduğunu bilmemişin gibi
Öyle bir durup nefeslenmek!
Şair: Hatice Güleç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder