 |
| Sene-i Asırlık Su |
Gönül sedam;
Yansıman...
Altı günün sonunda
Son fırça darbesi,
Üflediğin cansuyu;
Ruh!
Bulutların fizik de
Döktüğü gözyaşı!
Dönüp duran sene-i asır ki
Elimde tuttuğum bardak
Atamla aynı su!
Her bi demde gördüğüm.
Çiğ olan toprak değil ki
İnsan!
Nasıl aşınmadı nasırı?
Nasıl törpülenmedi sivri yanı?
Hangi su ki balçığı böyle" cıvık "!
Ah bir yağmur indi ki
Sürünenler bacaklı iken içmiş
Bir yerden geliyorum ki
Arı var yüzünde senin Esran
İkindinin bereketi
Yüzüme sabanın ferahı
Ah salaha geldim...
Verdiğin dost
Yağmur gibi!
Bir pişimlik bu cihanda
Atadan kalma çömlek
Kuruyan dudağıma cansuyu...
Ahret yoldaşın elinde ibrik;
Silke Tozum
Kirime nur!
(Ahretliklerime)
Şair: Hatice Güleç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder