Mizacından ötürüdür, bana ülfetin.
Siyah hırka sıyrılınca, kalan Elifnametdir!
Sağ el sema'ya,
Sol el toprağa açılmışken;
'veren el' olma kibrin de neyin nesidir?
Senlik benlik bittiğinde;
Masiva'ya bağlayan siyah kuşak çözülüverecektir!
Yakınlığımız 'bela' sözümüzdendir!
Sınırlar kalkınca vuslattır...
Şair: Hatice Güleç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder